en çok utanılan anlar

hic unutmam benim cakal bir dayim var bizim eve gelmisler ben de dustaydim nenem 70 yasinda kadin zor goruyor duyuyor abdest almasi icinde dayim onu banyoya getirmis kabinden isaret yaiyom ben burdayim diye serefsiz beni gordugu halde nenemi.iceriye soktu havluyunsardim tam beni gormesin diye yeltendim ki nenem bir yandan abdest alip şahadet getiriyor bir yandanda nere gidiyon seni keselim diyor .... akrabalariniz evdeyken banyo etmeyin yada dus almayin

tuvaletteyken istemsizce büyük osurmak

geçen kız arkadaşımla fifa oynamaya gittik gitmez olaydım alışkanlık olmuş otobüsün ortasında "gidelim de seni bi s*keyim" demiş bulundum. yerin dibine geçtim utancımdan

regl olduğum gün ped almaya gittiğim an. erkek olunca baya utanıyor insan.

direğe çarptıktan sonra direkten özür dilemek

hocanın yaptığı espriye gülüp arkadaşıma "hahaha espri yaptı" demiştim. biraz yüksek sesle söylemişim duydu. evet espri yaptım ve hiç komik değildi dedi. o dersi nasıl dinledim bilmiyorum

o zamanlar gizli sekme yok... tabi bizde hızlıyız babam daha hızlıymış amk nerden bileyim gerisi malumunuz...

her erkeğin vermesi gereken tek cevap (bkz: ilk cinsel deneyim)

burnumu karıştırırken teyzemin kızına yakalanmam. devam edemicim.

uzun zaman ardından yeni bir kızla konuşmaya başladım kıza gül getirmiştim gülü tam verirken gülün sapının kopup gülün yere düşmesi hayattaki şansım mq

geriye dönüp baktığımda kimsenin beni sevmemiş değer vermemiş olması çok mu çirkinim ulen ben diğer kızlara göre dediğim çok oldu ve bunu hiçbir arkadaşıma utandığım için dile getiremiyorum

eski komşumuzun küçükken annem beni banyo yaptıracağı zaman çıplak bi şekilde evden kaçıp sokakta dolanmamı onun da beni eve kovalamasını anlatır yapma ben suna yenge :(

durakta otobüs beklerken sesli bir şekilde yellenmem, duraktakilerin dikkatini bana vermesi ve utancımdan duraktan ayrılıp eve yürüyerek gitmem :(

hiç unutamıyorum. yeni bir papağan almıştım, afrikan gri papağanı(jako) bildiğiniz büyük konuşan, gri papağanlar var ya işte ondan. hayvanları hapsetmeyi sevmiyorum, kafesini bırakıp evde özgür bıraktım fakat ibne her yere sıçıyordu. amcamlar misafirliğe geleceklermiş ki gelmeden 2 dakika önce ben tuvaletteydim ve aşırı mide bozulmasından ölmüş gibiydim. ceset sıçıyorum bildiğin. neyse amcamlar papağanı görmeye odama geldi, tuvalet ise odamın tam karşısında. teyzem daha odaya girmeden: "aboov, ceset mi yiyor bu hayvan ne bu koku böyle lağım gibi" dedi. annem kısık sesle: "o bizim oğlan" dedi. hayatımdan açık net 20-30 sene gitti. teyzem sadece "ay oluyor ya öyle şeyler tabi" diyip hızlıca odadan kaçtılar amcamla birlikte :d

ilkokulda sinifin en arkasinda oturuyordum 20 dakka falan küçük tuvaletimi tutmuştum baba dayanamadim sinif göl ön siradaki kizin en son suluğum patladı galiba yer su oldu demesini hatirliyorum.. rezillikti ama olsun

ben tek kızım. benim kıyafet ve temizlik konusunda takıntım var. kıyafetler çamaşırlar,dışarda giydiklerim,evde giydiklerim hepsi ayri ayri yıkanır.neyse bütün çamasirlarimin yikandigi bir gün abimin arkadaslari bizim eve geldi ama bunlardan hiç haz etmem.daha hiçbiri yüzümü gormemistir. ben direk kaçtım evden .karşı apartmanda oturan arkadaşımın evine gittim. balkonda çay içiyoruz. bizim balkonun ışığı yandı:( oğlanlar elinde sigara ile balkona çıktı:( bir,iki,üç dolustular ve çamaşırlikta benim malum şeyler.... olum abim çıksa ortami görse bunlari direk iceri alir ama o da yok.. yerin dibine girmiştim. eve gittim kimsenin yüzüne bakamıyorum.yüzümü göstermediğim oglanlar neleri gördüler. böyle de şanslıyimdir...

hani son ders sanıp çantanla dışarı çıkarsın ya ama aslında bir ders daha vardır sonra tüm sınıf bağırır "nereye lan mal ehehuehehe"

saklambaç oynarken arkamdaki ağacı farketmeyip, arkamı dönüp ağaca karşı koştuğum an.

birisi attığım tweti arkadaş ortamında sesli okuyunca nfnfn

staj yaptıgım dönemlerde yorgunluktan kafa bimilyon olmuş tabi fotokopi çekmeye göndermişlerdi beni odadan çıkarken kapıyı 3 kere tıklatıp öyle çıkmıştım hatırladıkça utanırım kimbilir nasil dalga geçtiler ya

birinin veya bir şeyin fotoğrafını gizli çekmek istersiniz ve o an şakkk diye flash patlar ve ses çıkar ya.. neyse devam edemeyeceğim.

iltifat edildiği anlar. her haltı bilirim de şu iltifat edildiğinde nasıl davranılması gerekir bilemem. biri bi iltifat etsin halden hale girerim, mala bağlarım ne biliyim iki kelimeyi bi araya getiremem, konuyu değiştiririm, karşımdakine de iltifat etme gereği hissederim nesi güzelse ona iltifat eder dikkat dağıtırım.

sessizlik içinde sınavı bekleyen sınıfa girerken yere kapaklanmak

sözlük yüzünden olmuştu. bir video paylaşıp açıklamasına adamsın ronaldo yazmışlardı. merak edip açtım. amfideydim.... sınıf doluydu... bunun sesi neden çıkmıyor deyip sesi fulledim... videonun sonunda zevkten inleyen bir hanımın sesi feryat figan amfiyi inletiyordu...

50 60 kişilik sınıf grubuna amk yazdım. biraz utandırdı.

okul gezisine gitmiştik yılbaşından bir iki gün önce. neyse gezi bitti döndük geliyoruz. milleti bırakıyor otobüs belli duraklarda. hocalarda var otobüste. bir tane hoca her öğrenci inerken "mutlu seneler iyi tatiller diyor." işte hoca yine böyle dedi birine. ben de arkaşıma gülerek bağıra bağıra ".... hocanın sesindeki samimiyetsizlik" dedim. hoca da sever bizi.neyse hoca dediğimi duydu. "ne samimiyetsizlik" mi falan dedi kızdı sanki biraz. hem hocaya karşı utandım hem de otobüstekilere karşı utandım. sonra inerken de iyi seneler dedim :(

(#1597464) (#1984108) illaki vardır ama hiç biri gelmedi aklıma gelirse bir gün yazarım.

spor yaptığım dönem göğüs kaslarıma dokunan kız arkadaşıma istem dışı bir şekilde şimdi sıra bende demiştim

en yakın arkadaşım dediğim şahısın sevgilisi ve arkadaş ortamı tarafından o..... damgası yemem, bu hakaret üzerinden geyik yapılması, benim bunu bizzat kendi kulaklarımla duymam ve arkadaşıma anlatmam, sözde bana çok değer insanın "ben onlara günlerini gösteririm, ne demek bu lafları söylemek" demesi gerekirken yalanlaması, benim kendi kulaklarımla duyduğuma dair yeminler etmem, yalanları söylerken kendi kendine çelişmesi, üstüne bana şizofren beyinsiz demesi... en kötüsü de benim bu şahsın her zor zamanında yanında olmam, yemeyip yedirmiş olmam... daha fazla utandığım bir an yok bundan sonra da olamaz

üniversite 1.sınıftayken hoca geldiğinde ayağa kalkıp sonrasında napıyorum ben diyip bozuntuya vermemek için yalandan camı açmaya gitmiştim.

İsim hafızam çok kötüdür. İki dakka önce öğrendiğim bir insanın ismini bile unuturum. Ortaokuldayken arkadaşlarla konuşuyoruz bir tanesinin ismini unutmuşum ona hiç ismiyle seslenmiyorum. Birisi ismini söylese oran yakalıycam. Ayıp olmasın diye de soramıyorum. Çocuk bana dönüp benim ismin ne diye sormuştu. Acayip utanmıştım.

6 yaşındayken memlekete 8-10 çocuk parkta yarışma yapıyoruz. Sıra tekrar sana gelene kadar kaydıraktan kaymış olman gerek. (Survivor oyunları hep bizden çalınmış da neyseee) nasıl çişim gelmişti size anlatamam ama oyun tatlı kim taaaaa eve gidicek. Tuttum baya tuttum. Önümdeki çocuk kaydıraktan kaydı turu tamamladı sıra bende ben kayıcam arkamda da Millet bekliyor. O zamanın kaydırağı paslı Demir bir kaydırak ama o kadar uzun ki nasıl kayıyorduk ordan hiç korkumuyo muyduk bilmiyorum. Ben kaydırağa kendimi hızlı bırakmış olsam gerek Kaya Kaya işedim arkamdan kaydırak renk değiştirdi soluk kahveden koyu kahveye döndü. Eve bir gidişim var topukları popoya vura vura koşuyorum, arkamdan millet dalga geçiyor. Evet hepsiyle hala yüz yüze bakıyorum umarım unutmuşlardır .

Biri bana iltifat edince çok utanıyorum kötü bi şey dese açığım söylese o kadar utanmam

dolmuşta koltuğa çarpıp özür dilemiştim. edit: yanlış anlaşılma olmasın, utanması gereken kişi koltuğun ta kendisidir. hem çarp hem özür dileme. onun adına anlattım bunu.

Hiçbir an. (bkz: arsız ve gamsız)

Bakanlıktan aradılar dün, bugün de kargodan. 2-3 defadır konuşmalar şöyle bitiyor: X:tamam görüşmek üzere, kolay gelsin. K:görüşürüz gülüm sana da kolay gelsin. Ulan ben evde yatıyorum bana ne kolay gelsin asıl sana kolay gelsin o benim repliğimdi. X:telefonun diğer ucundaki K: kekik

Bundan 5 sene kadar önce yüzme kursuna gidiyordum. Havuzdan çıktım, saçlarım ıslak. Havuzun bahçesinde de camları siyah bir araba vardı. Tabii arabanın içi gözükmüyor. Bende saçımı düzeltmeye başladım arabanın camına bakarak. Biraz uzun sürmüş sanırım. Adam camı indirip işin uzun mu işe yetişmem gerekiyor demişti.

Yabancı arkadaşlarımı Türkiye'ye davet ettiğimde buranın tehlikeli bir yer olduğunu bu yüzden hiçbir şeye karışmayan ailelerinin, kazık kadar çocuklarına izin vermediklerinde çok utandım çünkü savunamadım. Hangimiz sonraki gün tehlikede olmayacağımıza eminiz ki?

Sınava 3. girişimde tercih yapıp yerleştim.Ben 20 yaşındayken ilk yılından gelenler 18 yaşındaydı. 1.siniftayken bir gün sınıfta hoca konuyla ilgili örnek vermek için önümde oturan arkadaşa yaşını sordu arkadaş 19 dedi. Sonra bana sordu ben de 21 dedim. 21'e daha üç gün önce girmiştim. Hoca 21'i duyunca oo keşke söylemeseydin dedi. Bütün sınıfın önünde öyle diyince çok utanmıştım.Sonradan arkadaşlar hoca niye öyle dedi ki falan diye sorunca takmıyormuş gibi gösterdim ama kırılmıştım baya.

Bir yarıştayım. Böyle tribünler hınca hınç dolu. Giydik mayoları, geçtik havuz başına. Mayoma sıkıştırdığım gözlüğü çıkartıp taktım. Hafif ısınıyorum falan. Güzel de kızlar var hani. Dalyan gibi de olunca insan bir gaza geliyor, yalan yok şimdi. Düdük çaldı, pozisyon aldık, hazırlandık falan. Start verildi, güzel bir yay çizip suya atladım ama atlar atlamaz olmaması gereken bir hafiflik sardı vücudumu. Artist artist ısınırken mayonun ipini bağlamayı unutmuşum. Ayak parmağım ile tuttuğum mayoyu hemen giyip yola devam etmiştim. Tabi bu ikinciydi. İlkinde bu kadar şanslı değildim. Hala kendimi "Kimse görmemiştir ya." diye teselli ediyorum.

dışarda yediğim bir yemekten, gıda zehirlenmesi yaşadım. bütün gün midem bulandı, başım döndü kısaca her şey zehir oldu. tam evlere dönerken, önce tramvay durağında kustum. arkadaşım iyi misin dedi iyiyim rahatladım dedim. seninle gelmemi ister misin dedi. yok ya bir şey olmaz dedim, ayrıldık. yarım saat geçti. aktarma yapmak için tramvaydan indim. bulantım başladı ve zeytinburnu metrosunun kimsenin göremeyeciğini umduğum en uç köşesine koşup, kustum.... bu sefer arkadaşımda yoktu. yanına göt kadar bi çanta almışım. bozuk param yok ki su alayım ellerimde kitaplar, onları da bi köşeye atmışım. teyzeler vah vah yapıyo. biri çıkıp iyi misin desin diye bekliyorum.... sonra kendimi kötü ve yalnız hissedip iç geçire geçire ağlama seansları..... ağlayarak metroya biniş.... utanç verici ve tatsızdı

öğlen 1 suları. benden çok üst statülü ve çok saygı duyduğum birisiyle selamlaşıyoruz. görüşürüz dedi. iyi akşamlar dedim. öğlen 1 suları...

Yıllar önce dolmuşa binmiştim. Parayı verdim, dolmuşçu da bozukluk para üzeri verecek. Yerime geçmedim ki bidaha elden ele kimse uğraşmasın. Tabi kış zamanları, hava da soğuk. Neyse, dolmuşçu para üzerini veriyor, avucunun içinde. Parayı aldım, bir tanesi gelmiyor. Çekiyorum çekiyorum gelmiyor; oda soğuk. Meğer adamın tırnağını çekiyormuşum. İnene kadar yüzüm kırmızıydı muhtemelen. Çok utandım sözlük çok.

Bir gün ablam arkadaşı filan taksiye bindik Kadıköy’den eve geçiyoruz neyse o zamanlar 75 tl gibi bir şey tutmuştu taksi parası. Taksimetreye de bakamadım hiç taksici 75 tl dedi ama ben 65 tl anladım çıkardım verdim parayı adam bana dönük hala ama anlamamıştım. Tam iniyordum taksici ücret 75 tl diyince ben bi kızardım utandım işte pardon yanlış anladım vs dedim kalan parayı verdim ama rezil olmuştum o an

iki sene önceydi ve çok iyi hatırlıyorum burnum fena tıkalıydı, oldum olası da okulda uyumayı seven tiplerden olmuştum. gece de tıkanıklık nedeniyle uyuyamayınca o gün sınıfta kimse yokken öğle arası uyuyayım demiştim. sıraya başımı bir koydum, gerisi yok. uyandığımda etraftan kıkır kıkır gülme sesleri geliyor. tabii ben de uyku mahmuruyum. insanlar bana bakıp bakıp gülüyor. en sonunda sınıfın goygoy tayfasından bir çocuk geldi, severim de kendisini. telefonun ekranını gösterdiğinde neye uğradığımı şaşırmıştım. son ses bir şekilde sanki domuzun çamurda yuvarlandığı zamanki çıkardığı seslere benzer sesler çıkartıyorum. sınıftaki herkese de izletmiş zibidi. arkadaşlarım bana bakıp gülerken keşke yerin dibine girseydim diye düşünmüştüm. daha sonra hasta olduğumu, gece uyuyamadığımı ve burnum tıkanık olduğu için öyle sesler çıktığını anlattım ama nafile. bir hafta boyunca ben ve horlamam sınıfın gözde konusu olmuştuk. hoş, hasta olunca hala da yaparlar o olayın esprisini. tabii o olaydan sonra bir daha burnum tıkanıkken asla uyuyamadım.

biri teşekkür etmediği halde, 'rica ederim' demek.. ya da teşekkür etmen gereken yerde, 'afiyet olsun' gibi şeyler söylemek

Antrenman esnasında antrenörüme artistlik yapmak için ciddi bir şekilde low kick atmak istedim. Hararetli bir andı oldukça, o anki sinirim ve azmim fazla iddialıydı. Tekmeyi atacağım an yerden aldığım momentumun etkisi tamamen bana yansıdı ve neredeyse yere düşecektim. Tuttuğu lapanın dışına vurayım da şaşırsın diye düşünüp kendime vurduğum da çok oldu.

Üniversitede kayıp düşmeyelim diye serilen kırmızı halıya ayağımın takılması ve kapıya kafa atmam sonucu kapının açılması ve düşerken üzerime tekrar kapının kapanması... rezil demeyelimde sakarlık diyelim😆

bir şey sormak için yanına gittiğim kişinin profil fotoğrafıma zoom yaptığını görmüştüm birden karşısında beni görünce yutkunmuştu

Birinin her hangi bir özelliğimi övmesi, inanılmaz utanıyorum ve konuyu değiştiriyorum.